O Δημήτρης Γκουτζαμάνης πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά του Mega «Δικαίωση» και αποκαλύπτει τις εξελίξεις και αν θα συνεχιστεί τον επόμενο χρόνο το σίριαλ, που αγάπησαν από την πρώτη προβολή οι τηλεθεατές! Εξηγεί γιατί δεν έγινε δάσκαλος, ενώ όνειρό του είναι να υποδυθεί τον Ρωμαίο στο θέατρο.
Συνέντευξη στον Γιώργο Κουτσουρλή
Πρωταγωνιστείς σε μια καθημερινή σειρά, που το ευτυχές γεγονός είναι ότι οι νέοι ηθοποιοί έχουν ξεχωρίσει! Ο χαρακτήρας του «Χρήστου» πλησιάζει τον εαυτό σου, και αν ναι, σε ποια σημεία;
Πιστεύω πως κάθε ρόλος πλησιάζει τον εαυτό μου, καθώς καλούμαι να του δώσω ζωή μέσα από τις δικές μου εμπειρίες και τα δικά μου ερμηνευτικά μέσα. Ένας ρόλος είναι το αποτέλεσμα των επιλογών – επιλογές που σχετίζονται με την προσωπικότητα του κάθε ηθοποιού. Θεωρώ πως ο ρόλος είναι ο ηθοποιός, αλλά ο ηθοποιός δεν είναι ο ρόλος.
Υπάρχουν σκέψεις να συνεχιστεί η «Δικαίωση» και του χρόνου;
Όχι, η σειρά θα ολοκληρωθεί φέτος. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι ιστορίες να μην ξεχειλώσουν και το σενάριο να παραμείνει γρήγορο και με ανατροπές.
Αποκάλυψέ μας μια εξέλιξη που δεν την περιμέναμε.
Τελικά ο Χρήστος θα ζητήσει διαζύγιο από την Κλαίρη.
Στο θέατρο πού σε βρίσκουμε; Ποιον ρόλο εύχεσαι να υποδυθείς στη σκηνή;
Αυτήν την περίοδο δεν κάνω θέατρο, γιατί ήθελα να δώσω το βάρος στη «Δικαίωση» και δεν θα προλάβαινα. Δεν είχα τηλεοπτική εμπειρία και θεώρησα ότι έπρεπε να δώσω όλη μου την ενέργεια στη σειρά, έτσι ώστε να εξελιχθώ ως ηθοποιός, σε ένα καινούργιο για μένα μέσο. Αν και μου αρέσει και η σύγχρονη δραματουργία, ονειρεύομαι πιο κλασικούς ρόλους, όπως του Ρωμαίου, του ¶μλετ, του Ιππόλυτου, του Όσβαλντ και πολλούς άλλους.
"Όταν έχεις στη ζωή σου ανθρώπους που τους αγαπάς και σε αγαπάνε, τότε έχεις οικογένεια"
Το όνειρο της οικογένειας σού φαντάζει μακρινό;
Και ναι και όχι. Με την παραδοσιακή μορφή της οικογένειας, ναι. Προσωπικά, θεωρώ ότι όταν έχεις στη ζωή σου ανθρώπους που τους αγαπάς και σε αγαπάνε, τότε έχεις οικογένεια.
Στο σχολείο συμμετείχες σε θεατρικές παραστάσεις και γενικότερα είχες τον καλλιτέχνη μέσα σου;
Ναι.
Η οικονομική αβεβαιότητα του επαγγέλματος που επέλεξες σε τρομάζει;
Δεν θα έλεγα ότι με τρομάζει, αλλά σίγουρα δεν μου αρέσει. Γνώριζα από την αρχή ότι ο χώρος αυτός δεν παρέχει ασφάλεια, αλλά η ανάγκη μου να ασχοληθώ με την υποκριτική ήταν πιο σημαντική.
Στη Θεσσαλονίκη βρέθηκες για σπουδές στο Παιδαγωγικό Τμήμα και αποφάσισες να ασχοληθείς με την υποκριτική;
Με την υποκριτική ήθελα να ασχοληθώ από πολύ μικρός, όταν το είπα στους γονείς μου, στη Β' Λυκείου, με παρότρυναν να ασχοληθώ με το θέατρο παράλληλα με κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Στη συνέχεια, τελειώνοντας τις σπουδές μου συνειδητοποίησα ότι τον εαυτό μου μπορούσα να τον φανταστώ ως ηθοποιό και όχι ως δάσκαλο. Παρά το γεγονός ότι οι σπουδές μου με ενδιέφεραν και τις ολοκλήρωσα με μεράκι, ένιωθα ότι κάτι μου έλειπε. Η ενασχόλησή μου με την υποκριτική ήταν που μου κάλυψε αυτό το κενό.
"Το life style αποτελεί μάρκετινγκ και σε αντιμετωπίζει σαν προϊόν"
Δύσκολες εποχές για lifestyle και ντίβες;
Δεν ξέρω, δεν με έχει απασχολήσει. Το lifestyle αποτελεί μάρκετινγκ και σε αντιμετωπίζει σαν προϊόν. Αυτό δεν το ήθελα ποτέ για τον εαυτό μου. Το να είναι κάποιος ντίβα θεωρώ πως είναι είτε αντιεπαγγελματικό, είτε δείγμα επαγγελματισμού. Το σημαντικό είναι να βρίσκεις τις ισορροπίες σου, ώστε να μπορείς να κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Εξάλλου, η δουλειά του ηθοποιού είναι ομαδικό σπορ.
Δίνεις σημασία στην εξωτερική σου εμφάνιση γιατί σου αρέσει ή η αναγνωρισιμότητα το επιβάλλει;
Η εξωτερική εμφάνιση αποτελεί έκφραση της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου. Η διαχείρισή της είναι στοιχείο της μοναδικότητάς μας.
Ποιο είναι το moto της ζωής σου;
«Κοίτα εκεί που θέλεις να πας, γιατί θα πας εκεί που κοιτάς».
Πότε είπες «Ό,τι βρέξει ας... κατεβάσει»;
Γενικά δεν το λέω. Προτιμώ να έχω ενεργητική στάση στη ζωή μου.
